Χρυσοστόμεια ΧΙΙΙ - Φλεβάρης '08

Τελικά το 13 δεν είναι πάντα γρουσούζικο...

... γιατί τα XIII είχαν μια ζεστασιά...

Φρόντισε γι αυτό το τζάκι που με επιμέλεια φρόντιζαν ο Μανώλης, ο Μιχάλης και ο Άγγελος στο σπίτι του τελευταίου αλλά και του Πέτρου, το οποίο με τις παραδοσιακές επιρροές του μας έδωσε την ψευδαίσθηση ότι δεν είμασταν στην Αθήνα..

Είχαμε όμως όλες τις ανέσεις που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, όπως για παράδειγμα μεζεδάκια, κρασί και ποτά, καθώς και ηλεκτρικό ρεύμα φυσικά, για το οποίο μας μίλησε ο Γιώργος... Μα καλά, για το ρεύμα μίλησε;; Κι όμως, έχεις σκεφτεί ποτέ ότι οι καθημερινή σου ρουτίνα και κυρίως το ωράριό σου αποτυπώνονται με ακρίβεια στην καμπύλη ζήτησης ηλεκτρικού ρεύματος; Να εδώ, σε αυτό το σημείο της καμπύλης ξύπνησες κι άναψες το φως και την καφετιέρα, εδώ πήγες στο γραφείο μαζί με άλλους χιλιάδες κι ανάψατε τους υπολογιστές και τις εκεί καφετιέρες, ενώ λίγο αργότερα η κυρία Φούλα στη Βικτώρια, ταυτόχρονα με πολλές άλλες νοικοκυρές, άναβε το φούρνο για το παστίτσιο..

Να εδώ, κοίταξε την καμπύλη... Και το απόγευμα τι συμβαίνει; Γιατί αυξάνεται κι εκεί η ζήτηση ρεύματος; Έλα τώρα, λίγο να σκεφτείς και θα το βρεις... Μήπως επειδή σκοτεινιάζει κι ανάβουμε όλοι τα φώτα; Είδες που δεν ήταν δύσκολο; Κι όχι μόνο αυτό... Φεύγεις σιγά σιγά από το γραφείο εσύ κι οι άλλοι 99 που δουλεύετε μαζί, όπου μπορεί ήδη να έχετε ανάψει και τα φώτα αν χρειάζετε, και γυρνάτε ο καθένας στο σπίτι του με αποτέλεσμα 1 ώρα μετά να ανάβουν τα φώτα σε 100 σπίτια... Όντως δηλαδή, η καμπύλη αυτή καθρεφτίζει το καθημερινό μας πρόγραμμα.. Υπάρχει όμως και διαφορά από μήνα σε μήνα... Διαφορετικό ωράριο και πρόγραμμα έχουμε το χειμώνα και διαφορετικό το καλοκαίρι... Τους καλοκαιρινούς μήνες, η κατανάλωση ρεύματος το βράδυ είναι αυξημένη γιατί ο κόσμος βγαίνει περισσότερο εξω, για φαγητό και διασκέδαση κλπ. Και για πες μου τώρα, ποια ημέρα του χρόνου πιστέυεις ότι η ζήτηση ρεύματος είναι η χαμηλότερη; Για να σκεφτώ ποιά είναι η μεγαλύτερη αργία που υπάρχει... Ααα το βρήκα. Τον 15Αύγουστο. Σωστά. Γιατί όχι μόνο είναι αργία και διακοπές, αλλά ο κόσμος και οι παρέες μαζεύονται πολύ σε σπίτια φίλων οπότε υπάρχει συγκέντρωση σε λίγους χώρους και έτσι λειτουργούν σπίτια για να καταναλώσουν ηλεκτρικό ρέυμα.

Εντυπωσιακό πάντως, είναι σαν να υπάρχει μια κάμερα που να παρακολουθεί την καθημερινή μας ζωή, την οποία μάλιστα να ενεργοποιούμε εμείς όταν ανάβουμε ένα διακόπτη ή μια συσκευή.

Ακριβώς έτσι είναι, ο ηλεκτρισμός είναι η μορφή ενέργειας που ο άνθρωπος χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερο, κι έχει τόσο πολύ διεισδύσει στη ζωή μας που μπορεί να σκιαγραφήσει την καθημερινότητά μας. Οπότε αν δε θες να σε παρακολουθεί κανείς, από αύριο με κεράκια στο σπίτι έτσι; Καλή ιδέα... Αλλά πώς θα γίνονται Χρυσοστόμεια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα; Ξέρεις ο προβολέας δεν είναι απαραίτητος για μια παρουσίαση..

Υπάρχουν πολλοί τρόποι έκφρασης για να επικοινωνήσεις με το ακροατήριό σου και να μεταδόσεις αυτό που θέλεις.. Και πολλοί Χρυσοστομίτες το έχουν καταλάβει και κάνουν το κέφι τους διαφορετικά.. Τι εννοείς το κέφι τους; Κάνουν μια παρουσίαση και περνάνε καλά; Το να περνάνε καλά κάνοντας την παρουσίασή τους είναι δεδομένο ούτως ή άλλως, αυτή είναι η πεμπτουσία των Χρυσοστομείων.. Αλλά είναι αλήθεια ότι αν κάνεις μια παρουσίαση πίνοντας κράσι, ή καλύτερα αν η παρουσίασή σου ΕΙΝΑΙ το κρασί, και για να μπεις καλύτερα στο ρόλο είσαι αναγκασμένος να το πίνεις κιόλας, ε, τότε σίγουρα περνάς καλά...

Πάρε για παράδειγμα το Γιώργο με το Θοδωρή από τους SciCo που είναι πλέον ειδικοί στην επικοινωνία επιστημονικών θεμάτων στο ευρύ κοινό.. Μα είπες ότι η παρουσίασή τους ήταν το κράσι...

Και δηλαδή το κρασί δεν είναι επιστημονικό θέμα; Εδώ ήρθε ολόκληρος διδάκτωρ της Οξφόρδης για να μας μιλήσει γι αυτό.. Ο Φίλιππος! Ααα αυτός ήταν λοιπόν που τα έπινε με τον Τάκη; Ναι αυτός ήταν, αν και δεν τα έπινε ακριβώς με τον Τάκη, ο Τάκης τα έπινε όσο αυτός μας εξηγούσε τη λειτουργία της απορρόφησης του αλκοόλ από τον οργανισμό μας, ότι δηλαδή η γρηγορότερη απορρόφηση γίνεται από το λεπτό έντερο και η πιο αργή από το στομάχι, και ότι υπάρχει μια δίοδος μεταξύ των δύο η οποία κλείνει όταν το στομάχι μας είναι γεμάτο, κι έτσι όταν είμαστε φαγωμένοι το αλκοόλ παραμένει στο στομάχι και πηγαίνει στο αίμα με αργότερους ρυθμούς κι έτσι η επίδρασή του στον οργανισμό μας είναι ηπιότερη. Μας εξήγησε επίσης γιατί μπορεί να ζαλιστούμε και να μη βλέπουμε καθαρά, γιατί μας πιάνει κατούρημα, γιατί επιδρά το αλκοόλ στις ανασχέσεις του οργανισμού κι άλλα πολλά...

Ναι αλλά τώρα μου λες γενικά για το αλκοόλ, κι όχι για το κρασί.. Είπες ότι η παρουσίαση ήταν για το κρασί... Έφτασαν και στο κρασί, για το οποίο βέβαια ο Τάκης ήξερε κι αυτός αρκετά πράγματα.. Χρησιμοποίησε μια δική του ορολογία βέβαια, βγαλμένη από τη ζωή, αλλά μια χαρά περιέγραψε πώς κάποια ζωντανά (ζυμομύκητες) μετατρέπουν μέσα στο βαρέλι το φαγητό τους (γλυκόζη) σε μια ουσία που γι αυτά είναι απόβλητο (αλκοόλη) με ταυτόχρονη έκλυση αερίων (διοξειδίου του άνθρακα) μέσω της αλκοολικής ζύμωσης και πώς οι ζυμομύκητες πεθαίνουν και η ζύμωση αυτή σταματάει όταν η αλκοόλη που οι ίδιοι παράγουν ξεπεράσει μια συγκέντρωση.. Πνίγονται δηλαδή μέσα στο σκ.... τους. Καλά, έτσι τα έλεγε ο Τάκης; Έτσι και χειρότερα, κι ο ακαδημαϊκός αντιδρούσε όσο μπορούσε αλλά στο τέλος κι αυτουνού οι ανασχέσεις μειώθηκαν από τα ε-βίβα του Τακη, κι εκεί κάπου μας άφησαν για να συνεχίσουν με την ησυχία τους τη μελέτη του οίνου με σπονδές στο Διόνυσο..

Σχημάτισαν πάντως ένα πολύ ενδιαφέρον δίπολο οι δυο τους, με αποτέλεσμα ο απώτερός τους στόχος που ήταν η επικοινωνία της επιστήμης στο κοινό να επιτευχθεί πολύ καλά.. Καλή τους επιτυχία και στις μελλοντικές τους προσπάθειες, κάτι μου λέει ότι θα τους ξαναδούμε σύντομα...

Μάλιστα... Κι είπες ότι είναι μέρος των SciCo; Τι είναι αυτό; Αα δεν ξέρεις τους SciCo; Σιγά-σιγά θα γίνονται γνωστοί, απορώ πώς δεν τους έχεις ακούσει ακόμα... Είναι μια παρέα που ξεπήδησε από μια καλή ιδέα.. Κι αφιερώνουν μέρος του χρόνου τους στην εκλαϊκευση της επιστήμης μέσα από διάφορες εκδηλώσεις. Κι είναι μεγάλη αυτή ο ομάδα; Αριθμεί 10 νέους επιστήμονες, 3 από τους οποίους μας έκαναν την τιμή να έρθουν στα Χρυσοστόμεια.. 3; Μα για 2 μίλησες μέχρι τώρα; Τρεις ήταν συνολικά..

Η 3η ήταν η Λήδα που με αφορμή τη μυθολογική φιγούρα της Λερναίας Ύδρας μας εξήγησε πώς ήταν δυνατόν να αναγεννιούνται τα κεφάλια που της έκοβε ο Ηρακλής.. Νομίζω ότι η αγωνία κορυφώνεται.. Για πες μας λοιπόν... Η αναγέννηση γίνεται χάρη στα βλαστοκύτταρα. Τα γνωστά; Ναι, τα γνωστά μας βλαστοκύτταρα, τα οποία έχουν όλη την πληροφορία για την επαναδημιουργία του... εαυτού μας. Τώρα μας κοροιδέυεις όμως... Αν ήταν έτσι όπως τα λες, η γκιλοτίνα θα ήταν παιχνίδι στα λούνα-παρκ... Έχεις δίκιο.. δεν εννοούσα ότι όλοι οι οργανισμοί μπορούν να αναπαράγουν όλα τα μέλη τους. Κάποιοι μπορούν να το κάνουν, όπως το υδρόβιο φυτό «Ύδρα». Ή όπως η σαλαμάνδρα, που αν της κόψεις ένα πόδι ή την ουρά της, το κομμένο μέλος θα αναγεννηθεί σε διάστημα 1,5 μήνα. Στον άνθρωπο, όπως πολύ καλά ξέρεις, είναι επίσης δυνατή η αναγέννηση κάποιων οργάνων... το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι το δέρμα, που όταν τραυματιστεί επουλώνεται και τα ίχνη του τραύματος χάνονται. Τα νεύρα όμως στον άνθρωπο καθώς και τα οστά του, σε αντίθεση με τη σαλαμάνδρα, δε μπορούν να αναγεννηθούν, παρά την ύπαρξη βλαστοκυττάρων. Τα νεύρα μου... Τι αδικία είναι αυτή; Μπορεί να το βρίσκεις άδικο, ο άνθρωπος όμως έχει άλλα πλεονεκτήματα, δε νομίζω ότι χρειάζεται να στα απαριθμήσω...

Και μόνο που μιλάμε τώρα για μια ωραία παρεΐστικη συγκέντρωση που έγινε σε ζεστή ατμόσφαιρα ένα βραδάκι, νομίζω ότι είναι αρκετό. Φαίνεται λοιπόν ότι όσο πιο εξελιγμένος είναι ένας οργανισμός, τόσο λιγότερη ικανότητα έχει για αυτοαναγέννηση. Χμμμ.. Από ότι φαίνεται λοιπόν, θα πρέπει να διαλέξεις.. Ή ποσότητα, ή ποιότητα.. Καλά, καλά, με έπεισες.. δε θα ήθελα να είμαι σαλαμάνδρα.. Χαίρομαι.. Ως άνθρωποι που είμαστε λοιπόν, για πες μου τι άλλο ειπώθηκε εκείνο το βράδυ.. Χμμ..

Ακολούθησε μια παρουσίαση στην οποία όλοι είχαν λάβει μέρος! Χμ, δεν ήταν ακριβώς μια παρουσίαση, αλλά ένα πισωγύρισμα στο χρόνο. Ένα πισωγύρισμα στις τρεις ημέρες που εξαιτίας εκείνων των φοβερών χιονοπτώσεων, η Αθήνα -και η ζωή μας μέσα σε αυτή- άλλαξε για τα καλά! Υπεύθυνοι για αυτή τη γλυκιά επιστροφή στο τριήμερο που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι απολαύσαμε, ήταν ο Πέτρος και η γνωστή συμμορία του... Οι φωτογραφίες με τις λευκές τους περιπέτειες στα στενά του Χαλανδρίου είχαν από όλα: χιονοπόλεμους με κάμερες, φαλλικά σύμβολα στα παρμπρίζ αυτοκινήτων, ταμπέλες προς τα high και άλλα πολλά...


Τη σκυτάλη πήρε ο Μανώλης, ο οποίος είναι μέλος της Διεθνούς Αμνηστείας. Μας παρουσίασε εν συντομία τις προτεραιότητες και τις δράσεις της οργάνωσης και προέβαλε ένα βίντεο που μας έκανε να ντρεπόμαστε για όσα είδαμε να συμβαίνουν στον κόσμο. Η οργάνωση συνήθως δρα κατόπιν συγκεκριμένων καταγγελιών για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού πρώτα ελέγξει την εκγυρότητά τους. Χάρη στις παρεμβάσεις της σε πολλές περιπτώσεις παγκοσμίως έχουν σωθεί ανθρώπινες ζωές, ενώ καθημερινά μέσω των εκστρατειών της στοχεύει στη εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, στην εξάλειψη των βασανιστηρίων, στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των προσφύγων, στη βελτίωση των συνθηκών κράτησης και άλλα πολλά. Ρίξε και μια ματιά στην ιστοσελίδα της για να ενημερωθείς εκτενέστερα.. Πρέπει να ήταν θλιβερό αυτό το βίντεο, ε; Θλιβερό δε λες τίποτα..

Ευτυχώς που ανέλαβε ο Γιώργος να μας ταξιδέψει στη γειτονική μας χώρα που εμείς τη λέμε ΠΓΔΜ ενώ όλοι οι υπόλοιποι τη λένε Μακεδονία, όχι για να ξεχάσουμε τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνουν γύρω μας και να γυρίσουμε στον όμορφο κόσμο μας αλλά απλά για να δούμε εικόνες από τα τόσο λίγο προβεβλημένα στη χώρα μας τοπία της και τις ομορφιές της. Ένα οδοιπορικό με slides λοιπόν, σε μια γείτονα χώρα που αξίζει την προσοχή μας για μη-εθνικιστικούς λόγους. Το παράδειγμα έδωσε ο Γιώργος, που την έχει επισκεφτεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια. Κι ήταν ωραίες οι φωτογραφίες; Πολύ ωραίες ήταν, και μάλιστα πολλές από αυτές ήταν από το ίδιο σημείο, διαφορετική χρονιά και εποχή. Βλέπαμε λοιπόν και την εξέλιξη του κάδρου μέσα στα χρόνια. Πολύ ενδιαφέρουσα κι αυτή η παρουσίαση.

Έχασα μου φαίνεται που δεν ήρθα σε αυτά τα Χρυσοστόμεια. Ναι, έχασες. Όπως έχασαν κι αυτοί που ήρθαν μετά τις 9μιση, γιατί οι παρουσιάσεις ξεκίνησαν στην ώρα τους, κι έτσι θα γίνεται από δω και πέρα, γιατί το φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί κάποιοι να μην προλαβαίνουν τελικά να κάνουν την παρουσίασή τους λόγω.. ώρας, δεν ταιριάζει στο κλίμα των Χρυσοστομείων. Την επόμενη φορά λοιπόν, όχι μόνο να έρθεις αλλά να έρθεις και στην ώρα σου!!

[ΥΓ - σημείωση του editor: και να μην ξεχάσεις να αφήσεις και κανά ευρώ για τον προτζέκτορα, γιατί ο Γιώργος τα παίρνει με κάτι τέτοια και αδικαιολογήτως τα ρίχνει στον πρώτο τυχόντα, που αυτή τη φορά έτυχε να είναι ο Πέτρος… Sorry my friend!]

2 comments:

Ινδιάννα said...

Α, εγώ δεν ήξερα για τον προτζέκτορα! Έπένδυσα όμως οικονομικά στα... λουκανικοπιτάκια- πιάνεται;;; Αν όχι κερνάω καφέ next time :)

Anonymous said...

Εξαιρετική σύνοψη! Πάντα χρειάζεται :-)

Μανώλης Π.