Χρυσοστόμεια ΧΙ - Οκτώβρης '07

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Στην ενδέκατη εκδοχή της βραδιάς που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «Χρυσοστόμεια». Με σημείο αφετηρίας το βράδυ του Σαββάτου και τερματισμό τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής.

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με νέους χρυσόστομους - αλλά και χρυσόστομους από τα παλιά. Με έκπληξη που εμφανίστηκε ο Στράτος, αλλά και κρυφή ανυπομονησία που θα ήταν παρούσα και η Πίτσα. Σε καινούργιο περιβάλλον και την Πατησίων να ενοχλεί.

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με Ευλαλία να ξεκινά το γλέντι των παρουσιάσεων και να απομυθοποιεί πτυχές της κλωνοποίησης. Με εικόνες και λόγια που μπορεί να μη ξεχάσουμε ποτέ. Με έκπληξη που διάλεξε μια διαφορετική από τις συνηθισμένες οπτικές προς το ζήτημα της κλωνοποίησης, την οπτική των οικονομικών. Με όλους να μαθαίνουν, αλλά και κάποιους να διαφωνούν.

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με Αλέξανδρο και θέμα τις κάθε είδους επιγραφές που προσπερνάμε καθώς κυκλοφορούμε στις μεγαλουπόλεις. Που τελικά, μάλλον νομίζουμε ότι προσπερνάμε. Με λόγια να τρέχουν και οπτικά παραδείγματα από τα άκρα: Από τις ευρωπαϊκές πόλεις-μωσαϊκά-λέξεων (βλ. σχετικό video) μέχρι το Σάο Πάολο που αποφάσισε να διώξει κάθε ταμπέλα από τους δρόμους του. Με μνήμες από Χρυσοστόμεια του παρελθόντος και την κουβέντα για το δημόσιο χώρο και την ιδιοκτησία ακριβώς ένα χρόνο μετά να επανέρχεται, με τους υπερασπιστές της κάθε άποψης ορεξάτους ξανά.



Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με Γιώργο και διαδικτυακά ταξίδια στις πρόσφατα ανακαλυφθείσες χώρες του Web 2.0. Τις χώρες της Wikipedia (ακόμη κάτι από τα παλιά!), του Blogger ή του Facebook. Με αλληλοπειράγματα για τα ίχνη του κάθε χρυσόστομου στο Διαδίκτυο, αλλά και με τεράστιο μαύρο ερωτηματικό στον τοίχο, να ακολουθεί τις λέξεις «τι σημαίνουν όλα αυτά για εμένα». Με ακόμη ένα βίντεο να μας καθηλώνει.



Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με Λεωνίδα να μας υπενθυμίζει ότι και οι αφηγήσεις μπορούν να καθηλώσουν, όχι μόνο τα βίντεο ή οι powerpoint παρουσιάσεις. Με αρχικό ερώτημα το «πώς βρέθηκα απόψε εδώ» και θέμα τις συμπτώσεις. Με λόγια γεμάτα σιγουριά. Με φορέα όχι τα ηχεία ή τον ακριβό προτζέκτορα, αλλά την ήρεμη φωνή του καινούργιου Χρυσόστομου. Με εικόνες, όχι σε λευκό τοίχο διαμερίσματος αλλά σε αίθουσες του μυαλού μας. Σε αίθουσες που μερικοί είχαμε να είχαμε να επισκεφτούμε από παιδιά…

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με Τηλέμαχο να χαρίζει ποίηση, σκέψεις και βιβλία. Με στίχους πάνω σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες και ταξιδιάρικη μουσική στο φόντο. Με σιγουριά ότι αυτό που βλέπω κάτι αλλάζει μέσα μου και ίσως αυτό να φαίνεται σε όσα τώρα σου γράφω. Με τελικό στόχο την επικοινωνία, όπως δήλωσε ο ποιητής στη «συνέντευξη τύπου» που ακολούθησε, αναμφίβολα όχι από τις συνεντεύξεις τύπου όπου χασμουριέσαι… (η παρουσίαση επεξεργάζεται και θα την ανεβάσουμε σύντομα)

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με Έλενα να μας επαναφέρει στη σκληρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που έχει πιο πολύ μάρκετινγκ παρά ποίηση. Με τεχνικές εταιριών και επιλογές πελατών. Με παράξενους όρους από την αγγλικήν και αριθμούς που επιδιώκουν να αποκωδικοποιήσουν σχέσεις. Και όπως φαίνεται τα καταφέρνουν. Με τη «σύγκρουση» με τον ευέξαπτο Γιώργο αναπόφευκτη και την αδερφή του να τον κοιτά εκνευρισμένη...

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με τον έτερο Γιώργο και τις αναφορές του στις «ξεκουράστρες». Με βίντεο βασισμένο σε σχετικό άρθρο γνωστής εφημερίδας, για τις γυναίκες που επιθυμεί ένας «πολυπερπατημένος σαραντάρης». Με την προτροπή να το δούμε σε χιουμοριστικό πλαίσιο να την ασπάζονται αρκετοί, που δεν σημαίνει όλοι. Και στο τέλος να μιλάμε πάλι για σχέσεις, αυτή τη φορά μεταξύ ανθρώπων.





Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με τα παιδιά της κατάληψης Πραπόπουλου να εγκαινιάζουν τη συμμετοχή τους στα Χρυσοστόμεια. Στο λευκό τοίχο το blog της κατάληψης και οι φωτογραφίες να εναλλάσσονται. Με την κουβέντα για δημόσιο και ιδιωτικό χώρο να ξαναγυρνά. Με προβοκατόρικες ερωτήσεις και ειλικρινείς απαντήσεις. Και με κρυφή επιθυμία να βρούμε τη σχετική γιαγιά και να τη φέρουμε στα Χρυσοστόμεια (αν δεν τη βρούμε, θα είναι στον πάτο του πηγαδιού...)

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Με τον υπομονετικό Μανώλη στο δύσκολο ρόλο του τελευταίου. Η ώρα να πλησιάζει έξι και εμείς ακόμη να μαθαίνουμε. Περί αγώνων αντιλογίας ο λόγος. Debating νεοελληνιστί. Αλλά μην πάει ο νους σου σε τηλεοπτικές εικόνες, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Άλλωστε ο χρυσόστομος-Μανώλης, με το αγαπημένο ύφος που θυμίζει ρήτορα, το ξεκαθάρισε από την αρχή. Και με διάλογο μέχρι τελικής πτώσης!

Έπρεπε να ήσουν εκεί.

Και με αυθόρμητη «ραπ» επισκόπηση όσων εξελίχθηκαν στη βραδιά, από τον νομίζει-ότι-μασκαρεύτηκε-Γιώργο. Που δεν ήθελε αυτά τα Χρυσοστόμεια να τελειώσουν και με βλέμματα που έδειχναν να συμφωνούν.

Έπρεπε να ήσουν εκεί (κι αν δεν ήσουν, μπορείς να επανορθώσεις στα επόμενα...).

Ε λοιπόν, θα την εκφράσω και την άποψη, τόση ώρα προσπαθώ να την καλύπτω. Έπρεπε να ήσουν στα ενδέκατα Χρυσοστόμεια, γιατί ήταν τα καλύτερα. Όχι μόνο γιατί βρεθήκαμε ξανά. Ούτε γιατί καλωσορίσαμε καινούργιους χρυσόστομους. Όχι γιατί ο αριθμός των παρουσιάσεων κυριολεκτικά «ξεπέρασε κάθε προηγούμενο». Ούτε τα θέματα των παρουσιάσεων λέω πως ήταν η αιτία. Ούτε η ομορφιά των εικόνων ή των ήχων που συναντήσαμε.

Ήταν τα καλύτερα γιατί διαφωνήσαμε. Γιατί βγήκαμε από τα φρούρια των ιδεών μας και κάτσαμε να τα συζητούμε. Γιατί φάνηκε ότι είμαστε όλοι χρυσόστομοι και όλοι διαφορετικοί.

Μη νομίσεις ότι τα Χρυσοστόμεια είναι αποκλειστικό προνόμιο μιας παρέας! Αν θέλεις κι εσύ να γίνεις χρυσόστομος, στείλε mail στη διεύθυνση xrysostomeia@gmail.com , ετοίμασε την παρουσίασή σου κι έλα!

2 comments:

Marabou said...

Θερμό καλωσόρισμα σε όλους τους νέους χρυσόστομους!!!

για τα επόμενα θα κλείσουμε το Terra vibe!!

Xrysostomos said...

δικό σου είναι ρε marabou το terra?

πές το και τόσο καιρό παρακαλάμε για λίγα τετραγωνικά...!